Inhoudsopgave
"Wat een paarse pracht"
augustus 2021
Van een stralende zomer is geen sprake geweest, dus bij een beetje blauwe lucht en zon trek ik er op uit. Ik neem de fiets naar de bossen van domein Beisbroek, gelegen ten zuidwesten van Brugge. Het is stevig trappen tegen de wind in. Er zijn hier vijf wandelingen uitgezet, met verschillende beginpunten. Langs de parkeerplaats aan de Diksmuidse Heirweg passeren twee routes. Gezien de tijd van het jaar, kies ik voor de heidewandeling (meer info), in de hoop bloeiende heidevelden te kunnen zien. Deze paarse heidewanding loopt zowel door Beisbroek als door het domein Tudor en het Chartreuzinnebos.
Bloeiende heidevelden in Beisbroek
Dat begint direct goed. Een smal paadje leidt me tussen de paars bloeiende heideplanten door. De naam ‘Heidewandeling’ is daardoor direct terecht gekozen. In korte tijd maak ik tien foto’s van deze bloeiende pracht. Het is altijd fijn fotograferen met een blauwe hemel op de achtergrond.
De wandelroute loopt verder het bos in. Aan wandelbankjes is hier geen gebrek. Ik wandel graag door het bos. De paden hebben vaak zachtere ondergronden dan asfaltwegen. Ook houd ik van de geluiden van een bos, met fluitende vogels en ruisende bladeren. En dan nog al dat groen om me heen (nu althans). Tot slot geniet ik van het licht- en schaduwspel van de zon door het bladerdek heen. Takjes en oude beukennootjes knisperen onder mijn schoenen.
Duidelijke bewegwijzering van de Heidewandeling
De route is goed aangegeven. Twijfel je toch over welke richting de paarse driehoekjes aanduiden, kijk dan naar de richting van de spitse uiteinden van de hoef die erin staat afgebeeld.
Een man vraagt me de weg naar een cafetaria. Ik pak mijn telefoon erbij om de app maps.me te openen. Het is een handige app die je offline de weg kan wijzen. Ik heb de app veel gebruikt tijdens mijn wereldreis van 2017-2019. Ik kan hem daarmee de juiste richting opsturen. Het Koetsenhuis bij het natuurcentrum Beisbroek is een leuke plaats om wat te drinken.
Hoge bomen vangen veel wind
Zoals in West-Vlaanderen wel vaker het geval is, loop je bij deze Heidewandeling regelmatig over rechte lanen met bomen langs beide kanten van het pad. Alsof je door een groene tunnel stapt.
Er is indrukwekkende stormschade te zien van enorme takken of hele bomen die geveld zijn door de harde wind. Een les dat je een stormwaarschuwing beter maar serieus neemt en dan niet gaat wandelen in het bos.
Het Chartreuzinnebos als verbindingsbos
Een konijn schiet over het pad. Verderop luieren koeien in de zon. Soms is een deel van het pad behoorlijk modderig, maar er is altijd nog wel een deel van het pad begaanbaar. Als ik de Zeeweg wil oversteken, moet ik wel even goed kijken voor een droge doorgang langs de dikke modder. Het brede pad leidt me het Chartreuzinnebos in. Ook hier kom ik weer langs een bloeiend heideveld. Verderop krijg ik alvast een doorkijkje op kasteel Tudor.
De fantastische kruidentuin van Tudor
De bramentakken langs het pad zijn inmiddels zo goed als leeg. Autogeluiden van de snelweg E40 dringen het bos in, hoe hard een kraai ook zijn best doet de luidste te zijn. De wandelroute passeert de kruidentuin van Tudor, verscholen achter een bakstenen muur. In de middag vanaf 14.00 uur kun je hier vrij rondlopen. Wat een geuren komen mij hier tegemoet. Ik zie al snel een bord met de tekst ‘aromatische kruiden’. Vandaar. Zo zijn er meerdere kruidenzones, ook bijvoorbeeld voor medicinale kruiden en industriële gewassen waaronder verfplanten. Er staan overal naambordjes bij. Ook mijn ogen hebben het druk om alle kleuren tot me te nemen. De zonnebloemen reiken minimaal drie meter hoog. Er staan diverse bankjes in deze kruidentuin en er is ook een toilet. Een stiltegebied is het niet, zo direct naast de E40.
Langs het neogotische kasteel Tudor
Vlak na de kruidentuin slaat de Heidewandeling linksaf de siertuin in van kasteel Tudor. Deze lijkt nog in ontwikkeling of is gewoon al helemaal uitgebloeid. Je hebt hier wel een goed uitzicht op het kasteel. Op dit moment is het kasteel niet toegankelijk. Als je toch nieuwsgierig bent naar de binnenkant, dan gunt deze website je een kijkje binnen. Het ziet er indrukwekkend uit. Vandaag is het terras open, maar ik weet niet of dit dagelijks het geval is.
Nu gaat de route verder over een betonnen pad. Langs mooie schuurtjes en een speeltuin kom ik bij de oude paardenstallen van Tudor, waarin brasserie Mary Tudor was gevestigd. Als ik er langs wandel, ziet het er definitief gesloten uit. Nog een stukje recht bospad terug naar de Diksmuidse Heirweg en ik sta weer voor het paarse heideveld van het begin. Het was een fijne wandeling met als grootste verrassing de kruidentuin van Tudor.
